Gönül Şiiri - Murat Oluç

Yunus olmaktı muradım
Beni Mecnun ettin Gönül
Kırdın kolum kanadım
Ben çöle attın Gönül

Uçtun yüce dağlara
Erişilmez ovaları
Derdin neydi bilmem ama
Beni yere attın Gönül

Gittin Bir Ahu gözlüye
Aşkından döndün deliye
Dedim sana olmaz diye
Beni niye yaktın günül

Neden sen hiç uslanmazsın
Sınır Hudut tanımazsın
Kar yağmurda ıslanmazsın
Beni Sele attın Gönül

Sayende ben ben değilim
Yıkılmışım viraneyim
Sönmüş ateşim küldeyim
Beni yele attın Gönül