Neleri yaşattı bu hayat bize
Tarifsiz acılar gösterdi gönül.
Dağları düz ettim getirdim dize
Zalimden âlimler çıkardı gönül.
Sevdalar kör kütük, karardı gece
Duygular depreşti çağladı gönül.
Kalp gözü kör oldu silindi hece
Mecnun çöle düştü ağladı gönül.
Akıl girdabından kurtuldu içim
Dante’ye kıtalar gezdirdi gönül.
Yunusça düşünüp sevgiyi seçtim.
Kötüler dilinden bezdirdi gönül.
Mutluluk yıldız gibi kaydı göğümden
Acılar içine daldı bu gönül.
Biricik melekti düştü gözümden
Kimsesiz, sokakta kaldı bu gönül.
Şimdi kaçar oldum kendimden bile
Şüphe kıskacına düşürdün gönül.
Her sözün kırıcı, bakışın hile
Çile fırınında pişirdin gönül.
Kimi deli dedi, kızdı ardımdan
Çaresiz sustum da yandı bu gönül.
Kimi veli dedi tuttu yakamdan
Kem sözü duydum da kandı bu gönül.
Kimi Aslı oldu, kül etti beni
Kimi Züleyha gibi attı zindana
Kimi Leyla oldu delirtti beni
Kimi Zöhre gibi sattı beş pula
Muzaffer olmaktı aşkta muradım
Mağlup ettin yine sen beni gönül.
Senden uzak durmak şimdi kararım
Mutlu musun söyle ey deli gönül?
Kayıt Tarihi : 4.11.2023 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!