GURBETTİR YABAN DÜZ OVA DAĞLAR
YAKINDIR YOLU YAZLAR GÜZ BAĞLAR
ELİNİ ÇEKTİKÇE İÇİ KAN AĞLAR
DUMANI BAŞINDA BULUTTUR GÖNÜL
CANIN YARISI ORTADAN BİÇER
BİR SANA VERİP BİR YAD’A DÜŞER
YÜREĞİ PAMUK SÖZÜYLE DEŞER
DİLLERİ BIÇAK KESKİNDİR GÖNÜL
ÇİMENİ KURUMUŞ NE BİLİR YARLAR
KÖZÜ SÖNMEMİŞ KONUŞUR HARLAR
KÖKÜNÜ TOPRAĞA SALDIKÇA YAKAR
KURUMUŞ ÇÖLDE SERAPTIR GÖNÜL
Kayıt Tarihi : 26.3.2024 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
30.09.2021/HATİCE ÖĞÜN
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!