Gönül Şiiri - Halil İbrahim Kurt

Doğruların çokluğuna kanma sen
Hakikatin tekliğini bil gönül.
Her ağızdan çıkana güvenme sen
Konuştuğunu gösterir dil gönül.

Dünyayı verseler olmaz gözünde
Huzur bulmak hayalinde düşünde
Mutlaka vardır kin nefret özünde
İşte böyle böyle olur hâl gönül.

Alemi cihan ne der söylenmeden
Gönlümdeki olur mu düşünmeden
Her vakitte göğüs gerip düşmeden
Sahici ol, bir çizgide kal gönül.

Peygamberin terinden olmuş yüce
Sık dokunmuş elenmiş ince ince
Sevdiğinin hatırına düşünce
Esirgeme, ver bir gonca gül gönül.

Hakkı hakikati tanı araştır
Bilinen az çok deme bul buluştur
Atadan görme olma sor soruştur
Bağnaz olmadan vuslata gel gönül.

Halil’im davamda haklıyım dedim.
Yeri geldi bedelini ödedim.
Vakti gelince dersin, bilemedim.
Deli ol, gelen geçene gül gönül.