Gönül kapısı kapandı artık.
Bu aralar koca çınarlar gibiyim.
Seni anlatacak şiirlerim’ de kalmadı artık.
Gel gör beni eski ben değilim.
Sana verecek bir papatyam ’da yok artık.
Ben kendimi denizin soğuk sularına attım.
Seni ise bilmem artık benim gözümde el oldun.
Dön gel diyemem eski anıları açamam.
Gönlümde taze bir yara açıp gittin.
Artık gönül kapımı zincirledim ben.
Gelenin gidenin yolu hoş olsun.
Artık gönül kapım yok benim kilit vurdum.
Bekir Ürkmez
Kayıt Tarihi : 27.11.2022 01:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Ürkmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/27/gonul-1306.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!