Gönül Şiiri - Nazmi Saraçoğlu

GÖNÜL

Gönül artık senle yol gidemiyom
Sendeki kal başka bendeki başka
Tükendim hırsınla baş edemiyom
Sendeki hal başka bendeki başka

Bunca yıl ardınca boşa koşturdun
Kendin için beni dile düşürdün
Nice dağ, nice zor sahra aşırdın
Sendeki çöl başka bendeki başka

Oturup ağlattın kendi derdine
Esir ettin beni nefis yurduna
Beni de kattın ya, yalan orduna
Sendeki dil başka bendeki başka

Ne dediysen yaptım hiç düşünmeden
Bıkmadan emrettin hiç üşenmeden
Meğer kölenmişim, hür yaşanmadan
Sendeki kul başka bendeki başka

Yeter artık gönül canıma yettin
Bitmez arzun ile ömrüm tükettin
Hem esir eyledin hem zelil ettin
Sendeki zul başka bendeki başka

Sade diken verdin açmadı gülüm
Sayende müflisim tükendi pulum
Gönül senle artık ayrıldı yolum
Sendeki yol başka bendeki başka

Nazmi SARAÇOĞLU