Gönül Şiiri - Gözem Başak

Kimleri unutmadı ki bu gönül, seni unutmasın?
Hangi acıları taşımadı ki, sen hafif kalırsın.
Çektiğim son çile sen olasın,
Gönülde birazcık nefes alsın.

Gelse de üstüme bin bir dert,
Ben böyleyim edemem şikayet,
Yoktur içimde cahil cesaret,
Bu gönülde böyle yaşasın.

Bu yaşlara gelmedim ki kolayla,
Hayatım geçmedi hayla huyla,
Yanarım sadece tek bir acıya,
Ölümdür gerçek okan gerisi palavra.

Sevdaymış, aşkmış hepsi geçici,
Gönlümde kalmaz bile izleri.
Bu dünyanın değişmez gerçeği,
Sevdikçe artıyor yaşamın zevki.

Tek bir sevgiyle kalmaz bu gönül,
Atılan her sevgi tohumu çürümez, büyür.
Sevmeden yaşamak beni öldürür,
Aç gözlüdür bir türlü doymaz bu gönül.