Gönül Şiiri - Salih Erdem

Gözlerine baka baka söylenen
Yalanlardan usanmadın mı gönül?
Bunca zaman diyarında soylanan
Talanlardan usanmadın mı gönül?

El emeği, alın teri, göz nuru
Hani nerde insanlığın onuru?
Ahir zaman sandığından şuuru
Çalanlardan usanmadın mı gönül?

Anlıyorken kurdun kuşun dilinden
Çoban oldu kurt sürüye filimden
Dağdan gelip ekmeğini elinden
Alanlardan usanmadın mı gönül?

Başrolde bir insafsızın inadı
Yükselirken cümlelerin feryadı
Sürsün diye gözlerinde muradı
Kalanlardan usanmadın mı gönül?

Her belaya müstahaktır kafasız
Yüce Mevlâ dert vermemiş şifasız
Kerem eyle hatır bilmez, vefasız
Olanlardan usanmadın mı gönül?

Yoksulları kış kıyamet salgına
Pazarını, mutfağını yangına
Salmaları yarınlardan yarına
Salanlardan usanmadın mı gönül?

Başarının çok olurken talibi
Kürk olsa yok kabahatin sahibi
Tuttuğunu acımadan kaz gibi
Yolanlardan usanmadın mı gönül?

Saygı mutlak, sevgi temel ihtiyaç
Ama heyhat elin hamur karnın aç
Umutların vatanında biilaç
Kılanlardan usanmadın mı gönül?

Silkin artık at üstünden illeti
Yere batsın cehaleti, nefreti
Kucaklamak varken aşkla milleti
Bölenlerden usanmadın mı gönül?

19.11.2021
Salih ERDEM