Gönül..
Türlü türlü dalda bir yuva verdim
Hiç yarananadım ben sana gönül
Senin için yere gönlümü serdim
Bir dönüp bakmadın sen bana gönül.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İlk kıt'ada gönülü yine gönüle şikayet etmişsiniz Fatma hanım. Sanırım bu bir kalem sürçmesidir? Bun ifadeleri tashih ederseniz şiiriniz daha manalı ve okunası olur kanaatindeyim.
Hayırlı çalışmalar.
Yüreğinizin nefesi sağlık kelâmınızla şiir çağlasın
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..Şen ve esen kalınız her daim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta