Gönül Şiiri - Aşık Hulusi

Yar hasreten yanar bu cismi canım
Beni Sevda ile dolduran gönül
Yar, yar deyip her gün artar efkârım
Hasretle ummana daldıran gönül

Yara gitmek isterim dizim tutmuyor
Cesaretim var ama gücüm yetmiyor
Bu sevda sinemde terkin etmiyor
Derin sevdalara daldıran gönül

Mevla’m bu ne esrardır bu ne haldir
Geçirdim ömrüm bu ne galma galdir
Yara gitmek isterim bu ne hayaldir
Beni taştan taşa çaldıran gönül

Hayali gaflette yazmıştı bir name
Hasretin kâr eder tendeki cana
Esen rüzgâr arzuhalim o nazlı yara
Yüksek semalardan uçuran gönül

Hulusü’ nün gönlü yara varmaktır
Açılan gonca gülünü dermektir
Yüz de yüz o yâre ikrar vermektir
Kaynatıp, kaynatıp taşıran gönül

Nuri ŞAHİNOĞLU
Âşık Hulûsî