Gönül Şiiri - Mustafa Sinan Ay

Döner dünya, elbet değişir devran,
Yoluna koyulur gam yüklü kervan,
Unut beni demiş, hali perişan,
Olmamaya çare var mıdır gönül?

Gülmemek alnıma yazıysa şayet,
Güldürür belki yüzümü ahiret,
Yar eliyle sunmuş zehirden şerbet,
Dolmamaya çare var mıdır gönül?

Gün olanda ömür sermayem biter,
Cananın yokluğu canıma yeter,
Soğuk vurmuş nazlı goncadan beter,
Solmamaya çare var mıdır gönül?

Bükemedim bahtımın bileğini,
Yakamdan çekmedi makûs elini,
Kar yağmış saçımın her bir telini,
Yolmamaya çare var mıdır gönül?

Sinan der ki, akıbetim hayrola,
Azrail gelse de girip kol kola,
Bir emanet can var, vermeden mola,
Ölmemeye çare var mıdır gönül?