Gönül Şiiri - Özgür Türkoğlu

Yan gönül, yan gönül kendi derdine,
Dermanın değil derdindir, dostun elinde,
Ateşte bedenin, harlar içinde,
Görmeyen göz katlanır, ey deli gönül.

Ahuzar edemezsin gönül bağına,
Aşk ile yandın gençlik çağında,
Dost elinden düşülen bu karanlığa,
Sen kendine ettin ey deli gönül

Vicdanın sesini sen kendin duydun,
Aklınla değil, kalbinle uydun,
Sırrını dostuna elinle sundun,
Ağlama ağlama ey deli gönül.

Tutmasın elinden, namert dost eli,
Düşmanın mert olanı evla besbelli,
Biçare hayatın tek bir gerçeği,
Rahmanın çizidiği kaderdir gönül.