Gönül Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Bir sevda yüzünden,
Gurbet ile düşsende,
Sabretmelisin,ya gönül.
Yaban ilde ağlayıp,
Sevdanı dillere,
Düşürmeyesin,ha gönül.

Seher vakti güneş,
Sana da doğar elbet,
O gün geldiğinde,
Ah demeden koşarak,
Atıl sevdalının boynuna,
Çatma kaşın,ey gönül.

Bir karakaş,
Bir mavi göz ile,
Aklını başından alıp,
Yüreğini dağlayan,
Sevdanın yangınıyla,
Seni gurbet İl’e katan,
Dağ bayır demeden,
Enginleri aştıran,
O kutsal sevdaya,
Asi olma,del gönül,

Ateş böceklerini,
Avuçlarına toplayıp,
Savur göklere,
Sevda yıldızları gibi,
Geceler boyu bizlere,
Dedem Ay’ın yanından,
Sevdalımın gözlerinden,
Yayılan ışıklar gibi,
Göz kırpsınlar,her gece.
Gözün kaçırma,bak gönül