Gönül Şiiri - İbrahim Çınar

Eğme başını yere gönül
Güneş küser gök incinir
Küstürme bülbülü güle
Gül solar dalı incinir

Tuz basma yaraya gönül
Merhem bulunmaz ten incinir
Küstürme ellerini duaya
Derman tükenir Hızır incinir

Dalma ummanlara gönül
Biçare kalır nefesin incinir
Küstürme mecnunu çöllere
Leylası küser sevdası incinir

Aldanma bu dünyaya gönül
Aldığını vermez geri
Elin incinir
Küstürme cân'ı Cânân'a
Günahların azar sevabın incinir