Gönül Şiiri - İbrahim Karaçay

Bu nasıl muhabbet divane gönül,
Ne sohbetin belli, ne sözün belli.
Dört mevsim bağıma uğramaz bülbül,
Ne baharın belli ne yazın belli.

Nerde ne ekersin, nasıl biçersin?
Ne yersin, suyunu nerden içersin?
Ne zaman gelirsin, nerden geçersin?
Ne mekânın belli, ne izin belli.

Değişmez hediyen acıyla elem,
Bir mertlik yap söyle; biter mi çilem?
Nasıl mahlûkatsın nereden bilem,
Ne suretin belli ne özün belli.

Sana güvenim yok darıldım gayrı,
Bittim eğilmekten kırıldım gayrı,
Usandım, düşmekten yoruldum gayrı,
Ne yokuşun belli ne düzün belli.

Karaçay kederli; dursa da sakin,
Garezin ne bana, nedir bu yükün?
İçim cayır cayır yanıyor lakin
Ne ateşin belli, ne közün belli.

22.05.2004
İbrahim Karaçay