Bedenin toprağa girdiği zaman
Solar güzelliğin sönersin gönül
Dağlar sana karşı durduğu zaman
Boyun büküp geri dönersin gönül
Güneş baharından öte aşınca
Ömrün bilinmeze doğru koşunca
Siyah saçlarına aklar düşünce
''Vah'' deyip maziyi anarsın gönül
O güzel günlere geri dönülmez
Sen aldatsan bile kader yanılmaz
Tabip çare bulmaz, yaran onulmaz
Damla damla düşer kanarsın gönül
Al-yeşil çiçekler görür talanı
Tanımazsın seni senden alanı
Doğru diye kabul edip yalanı
Dünyalar mülkümdür sanarsın gönül
Kul Seymani der ki sanadır gözüm
Düşündükçe yanar tutuşur özüm
Tüm bunlardan sonra işte son sözüm
Ölümlerden öte yanarsın gönül
14 Mayıs 2006-İstanbul
Kul Seymani
Ömer Kara 2Kayıt Tarihi : 25.1.2019 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Kara 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/25/gonul-1157.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!