Gönül, pamuk yumuşaklığındaki bir toprağa benzer.
Eğer verim almak istiyorsan sevgi suyunu eksik etmeyeceksin.
Onu zararlı otlardan koruyacak gerekirse kanınla sulayacaksın.
Gönül tarlası o kadar geniştir ki herkes için bir şeyler eke bilirsin.
Dost için vefa,yar için cefa,RAB için dua...
Ve öyle bir an gelir ki kendini gönlünün toprağına gömersin.
Her insan kendi gönlünün bahçıvanıdır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta