Gönül Şiiri - Mustafa Semiz

Benim içime gönlüme aldığım,
Can dediklerim vardır.
Kimse bilmez onları.
Gönül evimde yaşarlar bir müddet.
Sonra giderler kendilerince.

Bende yaşamaya devam ederler.
Neyim varsa veririm.
Ekmek, aş ,su ve isterlerse canımı dahi
Veririm.

Benim gönlüm de yatanlar vardır.
Canımı verdiklerim ,sevdiklerim.
Kırıp geçirseler de beni!
Papatyalar yetiştiririm onlar için.

Güzel düşünceler ekerim.
İyilikler ve dualarla yad ederim.
Velhasıl kelam can dediklerim.
Canımı alır; can bulur kendilerine.