Gönül Şiiri - Ethem Turan

Sorgular bitmiyor gecelerin süresi kısalmış
Gündüzler kara zindan, zaman sokağı daralmış
Bir rüzgar ki yakıyor tenimi,içimde bastıramadığım bir isyan
Yar ihanete yatkınmış.

Koşuyor gönlümün atı hem de dört nala
Bazen olmazı tanımıyor, bazen de engeller bir çöp kadar Kırılgan
Devleşiyor deli gönül,güç alıyor sevdiğinden
Tuttuğu el bırakıyor düşüyor boşluğa feryadın biri bin para

Bir isyan başlıyor yine deli taylar gibi çırpınıyor bir oyana Bir buyana
Mantık çare olmuyor gönlün isyanına
Bir bulut olup gitmek istiyor başka diyarlara
Bilmediği tanımadığı bir dorukta yağmur olup akmaya