Gönül. 16 Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Sevme desem bile dinlemezsin dost,
Tâ Elest'ten kalmış miras fıtrâtın;
Yâr'in meclisine sermişsin bir post,
Aşktır hem hayatın hem de cellâtın..

Sözlerimin sırrı âşığa âyân,
Aşktan daha güzel var mıdır beyân?
Hayran olur senden velev ki duyan,
Dünyalara bedel inan fiyâtın..

Mahlûkat kitaptı okur gözlerin,
Kime değdi ise yaktı közlerin,
Nasıl da sûzandır sırlı sözlerin?
Yankılanır durur dâim feryâtın..

Muhabbet sofrası sana açıldı,
İlâh-i Aşk sırrı müthiş saçıldı,
Nasipsizler korkup hemen kaçıldı,
Mürşit-i Kâmil'im Aşktan irşâtın..

Hakîki Mahbûb'dur hâne sahibin,
Ne büyük şereftir, Hakk'tır tâlibin,
Biz âşıklar fakir, âciz kâtibin,
Mecâzi yâr, fâni Aşklar efrâtın..

Adem kul bilir ki herkeste varsın,
Âşıklara eşsiz mi eşsiz yârsın,
Senden bihaberi turâplar sarsın,
Ölümlerden beter çünkü firkâtın...