Nefsinin esiri olursa insan
Hırsının peşine koşarsın gönül
Alev topu gibi kızarak yansan
Nefsinin peşine koşarsın gönül
Yüksekten uçarsın konmazsın yere
Olmayan derdine bulmadın çare
Esir olduğunu hep bile bile
Hırsının peşine koşarsın gönül
Ah bir görebilsen rahmani rüya
Nefis yaptırıyor insana riya
Kendini akıllı sanarsın güya
Nefsinin peşine koşarsın gönül
İbrahimce teslim ol bu yapıya
Sarılmalıyız hakka giden kapıya
Bineceğiz tabut denen kutuya
Hırsının peşine koşarsın gönül
Kayıt Tarihi : 22.6.2016 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/22/gonul-1043.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!