Gönül Şiiri - Osman Erdoğmuş

GÖNÜL

Sevda denizinde kürek çekelim,
Mutluluğa yelken açalım gönül.
Kalplere muhabbet, sevgi ekelim,
Yüzlere tebessüm saçalım gönül.

Aşkı nakış nakış kalbe örünce,
Koşarak gelirim seni görünce,
Meğer yaşamadım ben senden önce,
El ele güneşe uçalım gönül.

Ayrılıktan ayrı duralım her an,
Hasreti hasretle buluşturmadan,
Sılayı, gurbete karıştırmadan,
Zulümden, nefretten kaçalım gönül.

Sensizlik başımdan aklımı aldı,
Karanlık gecede sokağa saldı,
Buluşmamız ancak mahşere kaldı,
Sabrı şerbet diye içelim gönül.

Çok yönlü denklem mi, yoksa sır mısın?
İyi-kötü günde bana yar mısın?
Benimle ölüme söyle var mısın?
Beraber dünyadan göçelim gönül.