Gönül Şiiri - Resul Baran Çelik

Taş bastılar yüregime ben yine sen dedim..
Bir ağacın suya hasret kalması gibi..
Gönül yarası bu delip gecer dediler yine sen dedim..
Ben seni sevdim tıpkı çocuğun annesine olan aşkı gibi..

Gönül bu ne gam dinler ne keder..
Hasret gelip geçer, sevda kalır, sevda diner..
Her gönül'de bir özlem, bir feryat biter..
Sen sevdamın son demi, sen hırçın hoyrat...

Sen hep karlı yol oldun, aşılmaz dağlar oldun..
Gönlünü vermedikçe, gönül bulamazsın dediler..
Ben ömrümü verdim, umudumu verdim..
Yine de vazgeçmedim senden Gönül...