Gönül Şiiri - Turgut Yörükoğlu

Alev alev yaktı seni, bir bakışa kandın gönül,
Anlamadım nasıl bir aşk, çıra gibi yandın gönül,
Hiç korkmadan aşk atına apar topar bindin gönül,
Yorulmadın bunca sene daldan dala kondun gönül,
Olmaz böyle divanelik kendini ne sandın gönül,
Aşk acısı çeke çeke bir yanıp bir söndün gönül,
Hakikate yüz çevirdin hep sırtını döndün gönül,
Darbe yedin defalarca yine onu andın gönül,
Değişmeye niyetin yok, aşka bade sundun gönül,
Dediğime geldin işte buz gibi de dondun gönül.
.......
Gönül ferman dinlemiyor, nazlanma da gel hadi yâr,
Beni kimse anlamıyor, şu yüzüme gül hadi yâr,
Derdim var ki katar katar, devası sen ol hadi yâr,
Tatlı canım sana feda ister isen al hadi yâr,
Yürek süveyda bohçası, teker teker sil hadi yâr,
Uzun etme yollarını gel tahtını bul hadi yâr,
Senden başka merhemim yok, çare senden bil hadi yâr,
Yanımda ol gece gündüz, ömür olsun bal hadi yâr,
Güzellikler beni bulsun, gamı öte sal hadi yâr,
Bir nazarlık canım varmış, ilk bakışla yendin gönül.
.......
Gönül verdim bir güzele, gönlümün novası odur,
Aşkıyla yanar söylerim, dilimin şivesi odur,
Fidan boylu çoktur ama sevdamın livası odur,
Herkesi sevemez gönül, aşkın dem yuvası odur,
Kim ne derse desin boşa, muhabbet havası odur,
Gonca güller tomur tomur aşkın tüm devası odur,
Mecnun gibi Leyla gibi, âşığın davası odur,
Bu aşk ulaşmalı Hakk'a, as'lolan ovası odur,
Gayrısına kafa yorma, dünyanın hevâsı odur,
Yörükoğlu'na sormadan, od suyuyla yundun gönül.