Gönül-1 Şiiri - Hadi Çağlar 2

GÖNÜL
Uslanmadın gamdan kederden
Beni yerden yere vurdun gönül
Kimine kanarsın kimine yanarsın
Nedir bu elinden çektiğin gönül

Sana aldandım yad ele düştüm
Aşılmaz çölleri yol ettin gönül
Evimi barkımı yıktın viran ettin
Söndü ışıklarım kararttın gönül

Bir aşk uğruna çileler çektirirsin
Nefsine hakim olamazsın gönül
Güzele de çirkine de meylersin
İsteklerine gem vurulmaz gönül

Başına türlü türlü belalar alırsın
İnadından vazgeçmezsin gönül
Bazen bahar bazen kış olursun
Yağmuru karı yağdırırsın gönül

Yaşlansan da hiç kocamazsın
Kendini genç sanarsın gönül
Hakkın yolu yakındır unutma
Bir gün toprağa düşersin gönül

Çağlar Hadi der bu hevesler geçer
Eline yüzüne kir bulaştırma gönül
Sensen ol her kovana elini sokma
Ya bal alırsın ya elini yalarsın gönül