Gönül 1 Şiiri - Duran Bükülmez

Hercai güzelle gönül eyleme.
Derdin cefasını, çekersin gönül.
Güzele aldanıp sırrın söyleme.
Yüreğe acıyı, ekersin gönül.

Kibirlenip yükseklere çıkarsın.
El yerine sen kendini yakarsın.
Sel olupta boz bulanık akarsın.
Ocağına incir, dikersin gönül.

Arı olup, her çiçeğe konma ha.
Mecnun olup, her Leyla’ya yanma ha.
Ozanım der, her güzele kanma ha.
Yoksa göz yaşı, dökersin gönül.

Erbaa