Gönül.. 1 Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Bir gün doğup şu dünyâda,
Temâşâgah gezdin Gönül;
Mecâz yârla Aşk hülyâda,
Bâki Yâr’i sezdin Gönül..

Tene düşman ruha dostsun,
Oturduğum kutsal postsun,
Fâni yârla dertte mostsun,
Mecâzlardan bezdin Gönül..

Düşman bile yapmaz böyle,
Haz vererek yaktın öyle,
Neden sîtem etmem söyle,
Nefsimi sen ezdin Gönül..

Adem mezâr der ten için,
Âşık ölmez bir sor niçin,
Kolay ise kefen biçin,
Aşk denince tezdin Gönül…