Ölüm kokan bir sevda masalı bu.
Gece kelebeği misali,
Dolaşıyorum alaca karanlıkta,
Gönlünün,
Soğuk iklimlerinde.
Ölümü bekliyorum,
Kısacık ömrümde.
İstiyorum ki,
Yüreğin yüreğime mezar olsun.
Ve bir çift gül açsın,
Mezarımın başında,
Kendiliğinden.
Yok sen zahmet etme!
Ben sularım,
Onları ölü gözyaşlarımla.
Mezarımı ziyaret etmek istersen,
Fazla uzakta arama.
Yüreğindir mezarım.
Gözlerindir,
Yaşamım, sevincim
Ölümüm.
Kayıt Tarihi : 7.3.2014 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytaç Çatalkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/07/gonlunun-soguk-iklimleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!