Gönlünü Kaybeden Şair Şiiri - Orhan Özsoy

GÖNLÜMÜ KAYBETMİŞ AĞLIYORDUM
SİNSİ BİR ÇIĞLIK YARALADI BAKIŞLARIMI
YOLLAR Kİ; ESKİMİŞTİ O ZAMANLAR
DEĞİRMENLER YIKIKTI
YOL KENARLARINDA
AŞKLAR Kİ;
KABUSLAR DOĞURMUŞTU BU DEVİRDE
YALANI YOKTU KÖLELİKTEN MÜCERRET SULTANLARIN

YIKICI BİR GÜLÜMSEMENİN REHAVETİNDE
KANAYAN SİNE ŞİİRLER KOKLAMAYA MEYYAL
İÇİME ATTIĞIM HÜZNÜN SOKAKLARINA
MAHPUS OLDUM ANSIZIN
BAKIŞLARDA DENİZ KOKUSU
İÇİMİ MAHVEDER HEYHAT!
ÖLÜMÜN KUCAĞINA
AB-I HAYAT DÜŞÜRÜR BENİ

CANIMIN PARÇASI
ZAMANDAN EVVEL
DİLFİGARIM KAPINDA!
KAÇIRMA NE OLUR
ÖMÜR ÇABUK GEÇER
GEÇ KALIR YETİŞMEK İSTERKEN
KAÇIRMA NE OLUR!
HER YANIM HİCRAN İLE KEFENLENİR…

GÖNLÜMÜ KAYBETMİŞ AĞLIYORDUM DEDİM
TAŞLARINA GÖZYAŞLARIMDAN ŞİİRLER YAZDIĞIM
KALDIRIM TAŞLARINDA SİNMİŞTİM
KAVAK AĞAÇLARI
HANGİ MEVSİMDEN KALMAYDI
DEV ÇAMLAR
YEŞİL ÖRTÜLERE BEZENEN
ÇOCUKLUK BAHÇELERİ
NİCEDİR BURADAYDI…
YOLLAR ESKİMİŞTİ BEKLERKEN…