GÖNLÜNÜ Gönül den GÖÇÜRÜYORSUN

Sen söyledin,bir de beni dur dinle,
Ne yapmaya çalışırsın, bu kinle,
Arkadaş olursun, iblisle cinle,

Dünyada huzurlar kaçırıyorsun,
Ömrünü boş yere geçiriyorsun.

Sen nesin be, şükretmezsin haline,
Gözün dönmüş, kudurursun, halin ne,
Kapılmışsın, nefret, şiddet seline,

İnsan huzurunu, kaçırıyorsun,
Gönlünü, gönülden göçürüyorsun.

Hem söyle karıştır, eyle karıştır,
Geriye çık, avucunu ovuştur,
Cehennem nâr, sanma ki bir kovuştur,

İnsan huzurunu, kaçırıyorsun,
Ömrünü, hiç yere geçiriyorsun.

İnsan ölür, bir kefene sararlar,
Günahı çok pişman, dünya ararlar,
Kıyamet var, biter hesap, kararlar,

Kendine zıkkımlar içiriyorsun,
Ömrünü,yok yere geçiriyorsun.

İnsan, gül çiçektir, can dır kıyılmaz,
İnsana kıyanlar, insan sayılmaz,
Dünya hepimizin,dibi oyulmaz,

Kafayı bozmuşsun, kaçırıyorsun,
Ömrünü, yok yere geçiriyorsun.

Bu dünya çok gördü, türlü oyunlar,
Benim de, senin de, elbet soyun var,
Neş e var, bayram var,gel bak düğün var,

Ne diye boşluğa, açılıyorsun,
Kıraçsın, tohuma saçılıyorsun.

Göz dikersin, el âlem emeğine,
Ta, pislersin, dünyanın göbeğine,
Acımazsın, yaşlısı bebeğine,

Hak sevmez, ölçüler kaçırıyorsun,
Ruhunu, sırat tan geçiriyorsun.

Ne güzel yaratmış, Hak Mevla bizi,
Her insana gönül, nur iki gözü,
Ya cennet, ya ateş, ne derse sözü,

Gönlünü, gönülden geçiriyorsun,
Tahtını, cennetten göçürüyorsun.

İnsan, göz nur unu, döker desene,
Ettiklerin, sanma kalır kesene,
Anlamadın beni, hâla desene,

Gönülsün, gönülden biçiliyorsun,
Mahşerde, ayrılıp seçiliyorsun.

Ramazan ım, tutamam yakasından,
Medeniymiş, geçilmez cakasından,
Bıktık artık, ateşler yakasından,

Deveyi,iğneden geçiriyorlar,
İnsan huzurunu, kaçırıyorlar.

İstanbul 20 04 2011