Gönlüne yolcuyum senin Şiiri - İsmet Aci

Vedalaştım kendimle,
Gönlüne yolcuyum senin.
Boş yere gözyaşı arama bende,
Başka tutunacak dalım mı var sanki.
Gidiyorum, bu son yolculuğum,
Herkes bunu benden öğrendi,
Gönlüne yolcuyum senin.
Tut ellerimden sıcaklığın sinsin yüreğime,
Üşüyen yüreğim ısınsın, Son bulsun yalnızlığım izin ver bu gece,
Gönlüne yolcuyum senin.
Yokluğunda yoktum zaten,
Kanatları budanmış kuştum zaten,
Soğuğunda titrerken ateşinle piştim zaten,
Gönlüne yoluyum senin.
Kapanmış kapıları açmaya gücüm yok,
Yeni bir düzende yaşamaya zevkim yok,
Sen varken yüreğimde kendime bir yabancıyım,
Gönlüne yolcuyum senin.
Ne sabahı beklerim odama gelsin,
Ne aldığım nefes bana geri dönsün,
Kapalıysa gönül kapın bana.
Gönlüne yolculuğum son bulsun.
İstanbul