Ey öfkem, kör olsun gözün.
Ne yaptın bana, fi tarihine götürdün
Ağır uykulara yatırdın.
Topraksız mezarlara gömdün.
Korkarım topraktan yar,
Gönlüne göm ne olur.
Uyarsan davetime,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta