Gönlüne fermanım ben…
Saçların tarumar, gözlerinde hayalim.
Çok uzak diyarlara, savrulup gidersin.
Sokulmazsan tutamaz, tenini ellerim.
Ben zihninde saklıyım, hiç silemezsin.
Damarımdan hayata akan, sıvıyım ben.
Bu ömrüne çapa atmış, yolcuyum ben.
En derin deryalardan, kıyılarına düşen,
Bir denizyıldızı, gönlüne fermanım ben.
Sarılsana özlemlerine, sımsıkı üstelik
Aşka çıkış verelim, buluşalım seninle,
Aksın yüreğinden, yüreğime sıcaklık,
Gönlümüz bayram etsin, hep sevgiyle…
Sen, hep ömrümce beklediğim yüreksin.
İçimdeki fırtınalar geldiğinde sönecek.
Üstelik varlığıma sokulacak tek tensin.
Savrulan yüreğim, senle rahata erecek.
Oktay ÇEKAL
30.01.2016-17.43
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!