Gönlünden Uzaklaş Şiiri - Mevlüt Yanar

Gönlünden Uzaklaş...
Gönlünü bırak da git, sevgini bırak da git
sadece bedeninle çık yola
Gülümsemeni kahkahanı koltuk altına sakla
Kalsın geride gönül, alma yanına…git
Aç kalsın susuz kalsın evsiz çatısız kalsın
Nedir ettiği zulüm ne laf dinler ne de söz
Gül bülbül aşk canan can başka kelimesi yok
Yalan söylemez ama gerek yok doğrusuna
Çantanı al aynanı tarağını fırçanı al unutma
Unut gerekirse kalemini günlüğünü
Yeniden başla hayata tıpkı ırmaklar gibi
Sakarya gibi Fırat Tuna gibi Dicle gibi
Hangi denize akarsan ak aynı suyu taşıma
Dönsün mavisi gözlerinin okyanusa Yunuslar kıskansınlar
Bu mavi neyin nesi daha dün yoktu burda... fısıldasınlar
Bozmasınlar büyüsünü mavinin
Gözlerini sakın! sakın! Ankara’da bırakma
Ankara susuz uykusuz huysuz şehir
Orada kalanlarla bu durum bütünleşir
Görmeni duymanı al, koklamanı unutma
Sallama gönlüne mendil,aldırma ağlamasına,bırak kalsın ardına bakma
Sığın bir nehir kenarına, bir bir sök at gönülün kirlerini
Balıklara yem olsun
Sonra bomboş bir beden,güzel görüş duyuş ve güzel koku
Uzan yatağına, uyku gelsin sağına soluna, al istersen koynuna karanlık odaya dolduğunda
asla bir varmış bir yokmuş deme
sabah günaydın de pencereden gördüğüne
günaydın de çiçeğe ağaca kuşa
ve usulca sessizce sokul yavrucuğun yanına..alnından sessizce ama sezsizce öp.
Uyanmasını mutfakta bekle
Gözlerin onun kapısında ve sonra
Doldur onunla yüreğini doldur tüm bedenini
Myanar…15.05.2016 gezlevi 16.30 suları
(Bu şiirleri özensiz şiirler sınıfına alıyorum.Düşünmeden geri dönüp düzeltmeden ruhundan döküldüğü gibi yazılan şiirler.)