Gönlün Kalmasın Şiiri - Yaşar Aydın

Bu sevda yoluna düştüm bir kere
Dönüşü kapat ki gönlün kalmasın
Götür umutları sakla sır yere
Ömrümce arat ki gönlün kalmasın

Mevsimler yerinde kalır bilirdim
Göz göre göre bahardan edildim
Hazan bayramında kurban verildim
Hayrına dağıt ki gönlün kalmasın

Ağına düşecek gönül çok ama
Zulmüne başka bir garip arama
Bütün sancını dök benim yarama
Derinden sızlat ki gönlün kalmasın

Bekleme hasretin çökene kadar
Tutup çek bağrımdan sökene kadar
Son damla yaşımı dökene kadar
Durmadan ağlat ki gönlün kalmasın

Göstermedin bana gülen bir yüzü
Vefasız her yarin sendeymiş özü
Adına söylenen bu kadar sözü
Tarihe yazdır ki gönlün kalmasın