Vefâ ve ümitle kurulur aşkın yolu,
Fakat ümitsiz bırakılmışım bu aşktan.
Söylemiştim ben gönlüme en başından,
Ama sözüm geçmedi,yetersiz kaldı gönle.
Hızla gerçekleşti her şey,anlayamadım,
Düşünmediğim geldi başıma,ağlattı,
Göz yaşlarım anlattı dertlerimi,
Gerek kalmadı kalem ve kelâma.
Aklım demişti öncesinde,
Uymadım aklın fikrine düştüm yârin zikrine.
Nafile bir kere ağladıktan sonra yâra,
Nafile akla uymak ondan sonra.
Bundan sonra aklım bana yasta,
Heder oldum gönlüme uyduktan sonra,
Sen benim düşen hâlimin dahasını sorma,
Uyma gönlünün işlerine bundan sonra.
Uyarsan gönlün işine sonu hüsran,
Elinde hasretten başka olmaz kârın,
Hasretiyle yakarsın günü yarını,
En derinine saplanır,yârin adı.
Düşüncelerin boğulur fikirler denizinde,
Dönmez yâr adından başka hece içinde.
Ne söylenirsen boş dünyanın içinde,
Sözlerin sessiz,yâre giderse.
Çok söyledim sözüm ona varmadı,
Onunda anması lâzımdı,beni anmadı,
Yanımda olması lâzımdı olmadı,
Benimde dayanacak,hâlim kalmadı.
Günler içinde olmaz adını anmadığım an,
Aklımda hayalinin olmadığı gün olmaz,
Hiçbir şey vermese bile sevdâ yolunda,
Onun uğrunda heder olmayan gün olmaz.
Kayıt Tarihi : 27.2.2023 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Aydoğdu 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/27/gonlun-isleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!