Gönlün İle Dokun Şiiri - Mahmut Nazik

GÖNLÜN İLE DOKUN DİLSİZ ACILARIMA

Gönlün ile dokun dilsiz acılarıma
Melül gül yüzünle affet bağışla beni
Özür dilemeye hiç de yüzüm yok ama
O gönül gözünle affet bağışla beni

Asiysem sebebi ey can senin hasretin
Haldaş ol yoldaş ol hani senin himmetin
Arifesindeyim medet aşkın nefretin
O bülbül sözünle affet bağışla beni

Aşkından yadigâr kalan bir kuru lale
Anı defterimde gizli kayıp bir cümle
Cevrini sevdiğin ne tat yokluğun bile
O asil gizinle affet bağışla beni

Aşk bir öksüz çocuk hissi özlemi düşü
Bir katarda uçan kuşun yorgun düşüşü
Kaç mecnun gördümse yalnız yarım gülüşü
Saf sebil özünle affet bağışla beni

Mahmut Nazik - Anamur