Gönlün Feryadı Şiiri - Hamza Taş

Her dem bir kararda durmuyor gönül
Kimi elemlidir kimi neşeli
Yaraları deva bulmuyor gönül
İçimdeki gizli derdi deşeli

Şikâr oldu bana bile sır olan
Zahirde yok, can özünde var olan
Gördü kanayanı canda yar olan
O da benden beter aşka düşeli

Özlüyorum, o da beni sanırım
Ne çare ki vuslat uzak, yanarım
İçimde bir kor var, gel gör donarım
Bir saray var bende, kor-kar döşeli

Gitsem gidemiyor, dizde derman yok
Vur boynumu desem, yarda ferman yok
Bu ne yaman derttir ah var, aman yok
Yetmedi mi gönlüm harda pişeli?

Sustu gönül dilim, tükendi sözler
Yollara bakmaktan yoruldu gözler
Bir deli yürek ki, anlamaz, özler.
İster durur benden, eli maşalı

Hamza'ya imkânı sorma, ne bilir
Bin bir cefa çekse aşkta az gelir
İmkânsızı bilmem, zor zaman alır
Ben o karlı dağı aştım aşalı

16.04.2010/Mersin