Özünde özlem taşırsan,
Ayrılıklara koşarsın.
Özleyişlerle yaşarsan,
Kendini kendin aşarsın.
Yangınlar gönlünü yakar,
Yakamozlar sönüverir.
Korları acılar saçar,
Görünüp kayboluverir.
Kara sevda dedikleri,
Gönlümün yaşadığıdır.
Kalbimin söyledikleri,
Pınarın coşkularıdır.
Fırtınalar koparamaz,
İçimde bitmez sevdanı.
Sevdan bende yok olamaz,
Sensin bu gönlün cananı.
Kayıt Tarihi : 31.8.2006 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/31/gonlun-canani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!