Yüreğine hapsol dedi gönlün çağrısı
benliğim kendinden vazgeçti
hayata dönmekti aşkın elif hali
aşk şarabı gönlü mecnun eyledi
Ayrılığı kendinde buldu gönlün ahı
devrilir tüm teselliler aydınlığı
yari görmeden hisseder bu can cananı
kuşatılmış gönül hanesi yer aşkın dergahı
Gönlün darağacına vur eyledi gönlün çağrısı
taş çatlar gönül katlanır budur en hasıl olanı
keramet yanmaktaysa tutuş du can canana yandı
kum tanesi iken oldu kor tanesi gönlün bir tanesi
Savrulur toz paresi vuslat yürek kavuşması
boşlukta çoğalır çoklukta yokluğun kendisi
son nefeste bulur kendini gönlün sır perdesi
mecalim kalmadı gel bende seyreyle kendini
::=** şiir
Kayıt Tarihi : 10.2.2015 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!