Gönlün Beni Soracak Şiiri - İbrahim İnce

İlk kucağıma alışım seni,
Koklayıp ta, elifim deyişim seni,
Ne mutluluktu bilirmisin,
Oysa, zamanda nelere gebeymişsin.

Yaşamında varım bilirdim,
Beynimde, gönlümde derdimdin.
Aşkımdın, canımdın, tenimdin,
Unutacağını bir gün, ne bilirdim.

Uzaklardasın onca saat,
Çevrendekiler boş, salkım saçak,
Ellerin, bir gün başına vuracak,
Dilin olmasa da, gönlün beni soracak.

Nafile ağlayıp sızlaman,
Günler geçip, gözünü açtığın an,
Duyarsan eğer, dayanabildiğin kadar dayan,
Yaşam böyle bir şey evlat, erken uyan.

Unutma ki, bir gün döner devran,
Ne çare o an, üzülüp ağlaman.
İçine dökülür hep, gözünden akan,
Çok arayacaksın, gönlün sorduğu zaman.

22.9.2010 Çarşamba 01.25