Midemiz kadar kafamız çalışsaydı,
Mide değil, akıl oburu olurduk.
Ciğer yerine yüreğimiz yansaydı,
İçimizde ahlak ve vicdan bulurduk
Bağırsak kurdu olma, kitap kurdu ol
Öfkeyi bileyenin, aklı kör kalır.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta