sevgi emeğimdi,gözümün hüzne olan perdesiydi,kalbime damarlarımdan kanla pompalanan duyguydu,sevgi bazen seni kaybetme korkumdu,sevgi kimi zaman sana acizliğimdi,sevgim sana gün ışığı gibi apaydındı,herşey sana dairdi,heybemde ne varsa verdim sana,olmayanıda ALLAHTAN diledim,senin için ALLAHI hiç unutmadım,ALLAHIN adını zikrettim hergün bizi anımsasın diye, sen bana dair iki talı söz edince öyle mutlu olurdumki sanki aşk kitabında ikibin cümlede bulurdum kendimi, şimdi, şimdi ikibin kitap yazsan seni seviyorum diye ben çoktan yitirdim seni kalbimde, hemde nasıl sevmemeyi başarırım derken onuda sen başardın iki cümlenle artık bu aşk teferruat...
Sibel Gökmen KatrancıKayıt Tarihi : 20.4.2012 00:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)