seni gördüm ilk baharda
tam yaza girerken nisanın sonunda
bir ışık oldun kararmış gönlüme
acaba severmi diyerek umut ektim gönlüme
gözlerin gönlüme serpti sevdalar
lakin hala düşünmekteyim acaba
bu ay parçası yar olurmu ben gibi ucubeye
gülüşü ömrümde zamanı durdurdu
dizimde uyumuş ellerimde saçı
bitmeseydi bu mutluluk ne olurdu
kim nazar etti bu büyük mutluluğu
yine bu garip gönlüm sahile vurdu
bir divaneyim artık gönlümün zamanı durdu....
Kayıt Tarihi : 27.7.2006 18:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adlan Ahmet Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/27/gonlumun-zamani-durdu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!