Senli hayalleri vardı sevdiğinin,
Artık onu hiç arayıp sormuyordun,
Solmuş sonbahar yaprağına döndü.
Çaldırmıştın bir gün telefonunu
Telefonda için için ağlıyordun
Çok üzülmüştü kalbim var dediğinde.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


