Gönlümün Varoşları Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Gönlümün Varoşları

Onca aday var iken becerip seçemedim,
Kuradan hazan çıktı, vefasıza takıldım!
Yüreğimi kuş sandım, kanatsız uçamadım!
Süzülürken semada vardım yere çakıldım!

Keşfedilmeyi bekler gönlümün varoşları?
Bir karar kılamadı şu yârin duruşları,
Bilmem nasıl hızlanır kalbimin vuruşları?
Seviyorum diyene düşman gibi dikildim.

Bülbülün dili susar, karşımda şakıyamaz,
Gönül haritam sisli, hal bilmez okuyamaz,
Nakışlarım incedir, her nakkaş dokuyamaz,
Bir taraftan dikerken, bir taraftan söküldüm.

Bir türlü göremedim tutkulu bakışları,
Hangi kanaldan geçer şu sevda akışları,
Ovaları görmedim, hep buldum yokuşları,
Her hasat mevsiminde yeni baştan ekildim.

Çılgınlık var ruhumda, sevmem normal yolları,
Adrenalin uğruna tuttum kırdım dalları,
Kanat açmadı diye görmez oldum kolları,
Kalkmam gereken yerden inadına yıkıldım.

Adresleri gizledim maşukalar arar diye,
Yolu baştan kapattım kendini yorar diye,
Yaralarım gizledim gelip de sarar diye,
Dıştan güçlü göründüm, içten içe döküldüm!

Afacan tavırlarım hep yükseltti sesimi,
Beyhude amaçlara harcadım nefesimi,
Hep duymazlıktan geldim şu gönül kafesimi,
Ayağa kalk dedikçe ben aksine büküldüm.

Yayladan gelmeyince beğenmedim kuymağı,
Dudaklarıma sordum dilimdeki kaymağı,
Ne kaderdir ne talih şu hüznümün kaynağı,
Kimsede suç bulamam ocağımda yakıldım!

Mustafa HOŞOĞLU
30.10.2013