Gönlümün Sultanı Şiiri - Yunus Özkan

Yılların ezdiği bir yürekti sende ki
Kimse bilmezken ismini cismini
Yaktın beni...

Mutlu bir yüz görmeyeli aynalar
Sana küsmüş öyle duydum
Belki de senin esirin olmuştum
Doymuştum
Sen bende son olmuştun...

Yüksek tonda aşklardan korkar oldum
Ki sana dokunmaya bile cesaret edemiyorum
Sayıklıyorum geceler sabah olmazken
Ben titreyen sesinde sana susuyorum
Yutkunuyorum, takılıyorsun boğazıma
Gitmeler sana yakışmaz diyorum
Derin bir nefes alıp susuyorsun
Olsun, varlığınla huzur doluyorum

Ellerim tutmaz oluyor zamanla
Gözlerim susuyor sen konuşuyorsun
Anlamını yitirmeyen bir tonda
Konuşuyorsun...
Gönlümün Sultanı oluyorsun...

Ürkek bir serçenin kalp atışları gibi
Ellerime bırakıp kaçıyorsun
Olsun...
Varlığınla Huzur buluyorum

Senden uzakta seni soluyorum...