Gönlümün şevki yok

Havada bulutlar var mevsim artık sonbahar
Gönlümün neşesi yok, hüzünlüyüm ben yine
Göçmen kuşlar havada, yine dönüp dururlar.
Gönlümün neşesi yok hüzünlüyüm ben yine.

Yaz bahar hayal olmuş, ağaçlar dallar yasta
Yer gök kızıla çalmış, yaprak düşüp durmakta
Rüzgârlar sert esmekte, güneş yok da havada
Gönlümün neşesi yok, hüzünlüyüm ben yine.

Geceler boyu her gün hayal kurup dururken
Bakmışsın gün ışımış, güneş doğmuş yeniden
Bazen’ de can çıkar’ da, hasta olan bedenden
Gönlümün neşesi yok, hüzünlüyüm ben yine.

Havada bulutlar var, son bahar gelmiş yine
Buruktur yine gönlüm, yaşıyorken son demde
Ne yapsam çarem yoktur ölüm varsa kaderde
Gönlümün neşesi yok, hüzünlüyüm ben yine.

Kul Yüksel konuşurken son baharın hakkında
Sevmem der ölüm varken, son baharın içinde
Korkudan muska takmış sallanırdır boynunda
Der’ ki o vaktim yakın, hüzünlüyüm ben yine.

1 Eki. 17
Ahmet Yüksel Şanlı er