Gök devrilir hüzün güllerine yel değince
Umarsız kasırgaların dudağı yâre dokunur
Sahne dar gelince repliğini unutanlara
Acının kanatlarına her vedada yalnızlık tutunur.
Mahrem anların hanlarındayım şimdi
Ruhumun faylarında soysuz kibir
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
tebrikler kutluyorum kaleminize yüreğinize sağlık tam puan antoloji ile selamlıyorum..
Şiirlerinizi büyük bir şiirsel hazla okuyorum sayın şair...Candan kutluyor,saygılar sunuyorum...
Yaw Selahattin abi hâlâ aşıksınız siz:)
( dabılyu serbest oldu hiç tadı kalmamış..)
Çok erken büyümüşüz bir masalın kucağında, Anka kanadına asarken yüreğimizi..
Sanıyorum en fenası da buydu; mor dağların eteklerine düşen yangın..
Şairler; yazar yazar da, değiştiremezler ezeli çizgiyi..Düzeni tekmelerler bir kalemde ama yetişemezler Ulvî kalemin kudretine..
Biraz mistik yanından tutunmak istedim mısralara..Ki biraz daha Kaf dağına uçabilmekti tek gayem...
Şiir mi..? Evet şiirdi..Arayışını sürdüren bir yüreğin serüveni mor dağların eteklerine kadar ulaşmıştı da henüz yolun yarısın da bile değildi..Daha çok yol vardı yürünecek..
Daim sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta