Gönlümün Romanı-Ömer Hançeri Ekinci

Dinlermiş meğer.
Ne anlatabildim derdimi,
Ne de dermanım var,
Hani ağlamak bozarmış ya adamı,
İşte ağlıyorum çaresizliğime.
Ya unutulursam ya kalmazsam aklında,
İşte yâr(can) işte benim o gün öldüğüm gündür.
Derdi veren dermanını verir derlerdi,
Derdine derman olamadım yâr(can) …
Çırpınıyor bir yürek sessizce,
Yüreğinde olmak ya da olmamak kaygısıyla,
İşte gidiyorum sakın bakma ardımdan,
Ağlama,gözyaşı derman olur mu derde?
Çaresiz dermansız gidiyorum,
Gönlümün liman olacağı yere,
Ya dur sorgula belirsizlikleri,
Ya da sana senden olana bak.
Bak geçen yıllara bak acılara,
Şimdi mutluluk kalsın aklında,
Olmaz diyorsan eğer,
Vefasızlık varsa yüreğinde,
Alıp gitmek istiyorsan,

Gitmek bana göre değil,
Sevdanın hançeriyle yaralandığım,
Acılarımı gizlemekten yoruldum artık,
Geceleri nasıl da uzun uzun ağladım,
Kalbimi senin yaşamının üzerine kurdum,
Hep umut oldun hayallerimde,
Şimdi bedenim de üşümüyor artık,
Yaptıklarımın hazzı var yüreğimde,
Pişmanlık bende değil,
Mutluluk var gözlerimde,
Gönlümün romanı,
Gönlümün romanı bitti bu gece…